Άγιος Αρσένιος ο Καππαδοκης, Μεσολογγίτικα χρονικά

Με αυτή την προσωνυμία παρουσιάστηκε στην κοινωνία ο Σύλλογός μας. Ζήτησε να δημιουργήσει Στέγη δια βίου διαμονής και εκπαιδεύσεως αυτιστικών ατόμων, βαρειάς και μεσαίας κατηγορίας. Στηρίξαμε τις ελπίδες μας στον Κύριο Ιησού Χριστό. Συνήγορο σ’ αυτή μας την ανύψωση αποδεκτήκαμε τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη.

Ο Χριστός είναι η πανδύναμη, που διαχίνεται στη ζωή των ανθρώπων με τις πρεσβείες των Αγίων. Τότε ο αδύνατος γίνεται δυνατός. Ο απελπισμένος ανορθώνεται κοιτάζοντας αισιοδόξα στο μέλλον. Το απολωλος πρόβατο βρίσκει τη στάνη του και ενσταυλίζεται άφοβα.

Δύο είναι αιτίες της επιλογής μας του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη ως προστάτη μας στη δύσκολη διαδρομή μας: Πρώτη, η αγάπη του Αγίου Αρσενίου, που βρίσκεται ανηρτημένη δίπλα στις εξώπορτες των οικιών των δύο εφημεριών της πόλης μας, του Χρίστου Γιαννακά και του Νικολάου Ζωγράφου, στην Πλόσταινα.

Η καθημερινή συνεχής ενατένιση της Αγίας Μορφής του – από τα μικρά του χρόνια ως την ενηλικίωσή του – από τον Αρχιμανδρίτη Ιωσήφ Ζωγράφο, Αντιπρόεδρο του Συλλόγου, Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Μυρτιάς Θέρμου, του δημιούργησαν ισχυρό βίωμα στην Επισκοπή του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη. Και έγινε ανεπιφύλακτα δεκτή από όλα τα μέλη του Συμβουλίου μας.

Υπερθεμάτισε σ’ αυτό και οι αείμνηστοι πρόεδροι, ο Σεβασμιώτατος Κοσμάς και το δεύτερο, η αιγλιέσσα μορφή του Αγίου Αρσενίου. Από τη μακρινή Καππαδοκία η καταγωγή του. Είναι ο φημισμένος «Χατζη-φεντής», πνευματικός πατέρας του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη.

Βρέθηκε «ψυχή και σώμα» δίπλα στον ελληνισμό της Καππαδοκίας και τους συνόδευσε στη μητέρα Ελλάδα, όταν ο ελληνισμός ξεριζώθηκε και μεταφυτεύτηκε στην Ελλάδα. Εμείνε βαθειά ρυθμιζόμενος στη μνήμη όλων, χριστιανών και αλλόπιστων. Στην Καππαδοκία έτρεχαν πλησίον του και Τούρκοι, ζητώντας τη βοήθεια του για να ανασηκωθούν από τη δυστυχία τους.

Η συμπόρευση των δύο οσιοπνευματικών μεγεθών, του Αρσενίου του Καππαδόκη και του γέροντα Παϊσιου, είναι θεϊκή προσφορά σε όλους μας. Τα άγια λείψανά τους αναπαύονται σε γειτονικούς τάφους στο Μοναστήρι της Σουρωτής, λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη.

Πηγαίνοντας στο Άγιο Όρος μια συντροφιά ομόπιστων φίλων, υπό την οδηγία του π. Χρίστου Γιαννακά, περάσαμε από τους δύο τάφους και προσκυνήσαμε. Μια δύναμη ζωής διαχύθηκε μέσα μας. Βιώσαμε την αόρατη παρουσία δύο πνευματικών μεγεθών, που δεν έμειναν αποκλειστικό δικαίωμα του εαυτού τους, αλλά διαχύθηκαν, ως δρόσος Αερμών, πηγή δύναμης και αγάπης, στην οικουμένη. Ακόμα και σε αλλόπιστους!

Με ευκαιρία τη γιορτή του Αγίου Αραενίου του Καππαδόκη, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου μας Σεβασμιώτατος κ. Δαμασκηνός και ομόψυχα το Συμβούλιο, εύχεται στα μέλη του Συλλόγου μας και στους συναντιλήπτορες της προσπάθειάς μας, που παντού στοιχείω μας βοήθησαν, υγεία την κατ’ άμφω, σωματική και ψυχική, και να χαίρονται όσα καλά έρχονται στη ζωή τους και να είναι ξεχωριστή η αντοχή τους στα δυσάρεστα.

Αυτό εύχεται το Συμβούλιο μας για κάθε άνθρωπο. Κουράγιο στα δύσκολα. Η χαρά και η ευτυχία να αφθονεί στη ζωή τους.

Ο Άγιος Αραένιος ο Καππαδόκης ας πρεσβεύει από τα ουρανοτόπια της αιωνιότητας!

Μαζί με όλους και ανάμεσα σε όλους, να πρεσβεύει και για σένα, αδελφή, που αναγιγνώσκεις το άρθρο μας, και να πλουταίνει τις καλές σου διαθέσεις απέναντι στην προσπάθειά μας. Έλα μαζί μας, συμπαραστάτης στα δύσμοιρα αυτιστικά άτομα!

Για το Σεβασμιώτατο Πρόεδρό μας, Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνός,
το Συμβούλιο και ο Σύλλογος γενικότερα.

---

Επιστροφή