ΚΑΤΑΦΟΡΤΟ ΑΠΟΒΡΑΔΟ ΑΠΟ ΗΧΟΥΣ ΚΑΙ ΡΥΘΜΟΥΣ

Του Κώστα Ν. Δημόπουλου

Στις 21 Φλεβάρη, της χρονιάς που τρέχει μπροστά μας, ο Σύλλογός μας, με την παρουσία του Προέδρου του Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κκ Δαμασκηνού, εκπροσώπων της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας κ. Χρήστου Παΐσιου και του συμπολίτη μας κ. Γαρουτίδη, του Πανοσιολογιώτατου Πρωτοσύγκελλου π. Θεόκλητου Ράπτη και πολλών άλλων ρασοφόρων, αλλά και ενός σημαντικού αριθμού φίλων, κηδεμόνων και γονέων αυτιστικών ατόμων, πραγματοποίησε γιορταστική εκδήλωση, διαγγέλλοντας τον δυναμισμό του και την αμετάκλητη απόφασή του να συνεχίσει και να δραστηριοποιείται για την υλοποίηση της στοχοθεσίας του: δημιουργία στέγης διαμονής και εκπαίδευσης, μέσης και βαρειάς κατηγορίας αυτιστικών ατόμων, στο Μεσολόγγι.

Η μουσική συναυλία δόθηκε από μουσικό σύλλογο του Αγρινίου. Θέμα της εκδήλωσης εμπεριέχεται στην ποιητική έκφραση:

Δακρυσμένα μάτια. Είναι τα δακρυσμένα μάτια των γονιών, καθώς βλέπουν αγαπημένα πρόσωπα να πελαγώνουν στη θαλασσοταραχή της αβεβαιότητας και της κακοπάθειας. Είναι και τα δακρυσμένα μάτια ανθρώπων, πέρα από την οικογένεια, που αισθάνονται την ανάγκη ν’ αγαπάνε τους αδύναμους.

Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι!

Πέντε εκλεκτοί μουσόληπτοι με χαρισματική ευχέρεια να διαχειρίζονται το μουσικό λόγο, υπέροχες φωνές, μουσικά εναρμονισμένες, επικάθησαν στις ψυχές των ακροατών και τις υπερπλήρωσαν με ηρεμία, γαλήνη και όρεξη για ζωή.

Τα τραγούδια της Μικαέλλας Παπαχρυσάνθου, μιας υπέροχης κινητικής κοπελιάς, που έδινε κατεύθυνση στα μέλη της ομάδας με ανθισμένο πρόσωπο και του Χρήστου Ζήση – γιου υπέροχου συναδέλφου στο 2ο Γυμνάσιο Μεσολογγίου, που τον ουρανοδρόμησε ο Κορωνοϊός – υπέροχου τραγουδιστή, συνακολουθούμενα από θαυμάσιες κρούσεις στις μουσικές χορδές ανάδωσαν μελωδίες, που θρονιάστηκαν μέσα μας ως ποιοτικές, αμετακίνητες, απολαύσεις. Εννοώ εσάς Γιώργο Λιούλιο, Γιώργο Τσούμα και Μάριε Μπακάλη. Σας θαυμάσαμε! Σας ευχαριστούμε! Αδυνατεί το στόμα μας να διαγγείλει όσα αισθάνθηκε η ψυχή μας.

Η παρουσία του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας και Προέδρου μας, μέστωσε μέσα μας, με όσα μας είπε, την πεποίθηση ότι δεν τρέχουμε στο κενό. Προχωράμε σταθερά, σίγουρα και τραγουδώντας. Η συνάντηση με τον Περιφερειάρχη μεταστοίχιωσε σε χειραπτή πραγματικότητα τις ελπίδες μας. Βρέθηκε δίπλα κατά τη συνάντηση. Αιστάνθηκα κατά το ψαλμικό «ἀνάβασιν ἐν τῇ καρδίᾳ μου». Μας έχει γίνει εδραία πεποίθηση ότι στην περίπτωσή του, υπάρχει πλήρης εναρμόνιση «λεγομένων και πραττομένων». Αισιοδοξούμε βασίμως. Ευχόμαστε Άγιε πάτερ, ο Χριστός να είναι μόνιμα στη ζωή σας, στο ποίμνιό σας και το έργο σας.

Ανάμεσα στα άλλα, ο Σεβασμιώτατος προχώρησε στη φανέρωση μιας αλήθειας, ότι δηλαδή είναι αδιανόητο να μην έχει η εκκλησία ιδρύματα. Μέσα από αυτό αποδεικνύεται ότι η εκκλησία βρίσκεται κοντά στον άνθρωπο. Και έχει δίκαιο, διότι η εκκλησία είναι ψυχοθεραπευτικό καθίδρυμα μέσα από την αγάπη. Ψυχοθεραπεία χωρίς την αγάπη είναι αντιπατερική επινόηση και ισχυρισμός ανυπόστατος. Ο Μέγας Βασίλειος ονόμαζε τα Μοναστήρια «Ξενοδοχεία» και τη Βασιλειάδα «Ευσεβείας Ταμείον».

Πέρασαν πολλά μέσα μας από το λόγο της Κυρίας Μαρίας Ράπτη, εκπαιδευτικού υψηλού διαμετρήματος, με πολυποίκιλες σπουδές και μορφωτικές επιδόσεις. Έστησε μπροστά μας τα δύσμοιρα αυτιστικά και μας έπεισε ότι δικαιούνται να τα αντιμετωπίζουμε ως ανθρώπους, με όλα τα δικαιώματα. Η περίπτωσή τους δεν μας δίνει το δικαίωμα να τα προσπερνάμε, αλλά να στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά τους, θεωρώντας τα ως ανάτυπα του πονεμένου Ιησού. Σας ευχαριστούμε κυρία Ράπτη. Ο Χριστός μόνιμα στη ζωή σας. Σας καλοτυχίζουμε ταπεινά και καρδιόθερμα για όσα πετύχατε με τον αγώνα σας. Και το πολύ σημαντικό ότι είσθε αδελφή του π. Θεοκλήτου. Μια καθηγήτριά του στη Μ.Ε. τον χαρακτήρισε υπέροχο άνθρωπο! Ολοκάρδια το δεχόμαστε. Από το λόγο σας αναδείχτηκε μια αλήθεια διαχρονική, ότι οι άνθρωποι «πρέπει να έχουν κάπου να μπορούν να πάνε, όταν δέχονται τα χαστούκια της μοίρας» (Ντοστογιέφσκι). Ας είμαστε έτοιμοι να τους δεχτούμε. Το θέμα μάς αφορά.

Οι ευχαριστίες μας και την κ. Καβάγια, τη δασκάλα για την πετυχημένη καθοδήγηση στη διαδρομή της συναυλίας. Μεστός ο λόγος της. Αρκούντως κατατοπιστικός. Καταλαβαίναμε που πηγαίναμε. Σας ευχαριστούμε εκ βαθέων!

Ευχαριστίες και στον π. Ιωσήφ τον καθηγούμενο της Μονής Μυρτιάς και Αντιπρόεδρο του Συλλόγου μας, για την υπεύθυνη συμβολή του στη συντέλεση της εκδήλωσης. Αντέχει ο σεβασμός μας και η αγάπη μας. Δεν θα κουραστούμε να την προσφέρουμε. Κρατάει αδιάπτωτο το ενδιαφέρον μας επάνω του. Από το σχολικό θρανίο ως σήμερα. Δικαιούται την αγάπη μας εσαεί μαζί με τη συνοδεία του.

Τριαντάφυλλο στο ανθογυάλι της προσωπικής περίπτωσης του καθενός από τους παρευρεθέντας η ευχαριστία μας. Ήρθαν εδώ να ακούσουν λόγο για τα αυτιστικά παιδάκια, τα παιδιά μας. Θερμοκάρδιες οι ευχαριστίες μας. Τιμή και δόξα η απασχόλησή τους με αυτιστικά άτομα. Αδιατίμητη και αναμφισβήτητη από όσους έμαθαν ν’ αγαπάνε!