Χρωστάμε να σε θυμόμαστε!

Ελάχιστο αφιέρωμα…

Έφυγε ένας φίλος του Συλλόγου μας. Μας έμαθε τι να ζητάμε και πώς να το ζητάμε. Έσκυψε επάνω στο πρόβλημα μας με πολλή αγάπη. Με πρωτόγνωρη αφοσίωση. Έφτιαξε σχέδια με δυο προβλέψεις. Στην πρώτη για κατασκευή πολυδύναμης οικοδομής, που θα αποτελούσε αγλάϊσμα για την περιοχή. Θα έλυνε ένα σοβαρό πρόβλημα για τα αναξιόπαθα πλασματάκια της περιοχής, αλλά και τις οικογένειές τους. Ακολούθησε και δεύτερη με μέτρια κοστολόγηση σχεδιασμού, σε τέτοιο βαθμό, που να διευκολύνει τη χρηματοδότηση.

Ο Ηλίας υπήρξε πολύτιμο στήριγμα του Συλλόγου μας. Ένας αεικίνητος άνθρωπος. Ένας ασταμάτητος δημιουργός. Συγκόμιζε εμπειρίες από παντού. Τις αφομοίωνε. Τις αποθήκευε στον υπολογιστή του. Γι αυτό ήταν έτοιμος για το κάθε τι.

Στο χωριό μου οι γιαγιάδες των παιδικών μου χρόνων προκειμένου να χαρακτηρίσουν άνθρωπο , που άφηνε απείραχτο ο χρόνος έλεγαν: από αυτόν δεν περνάει ημέρα από πάνω του. Όσο ο χρόνος περνάει παρουσιάζεται νεώτερος. Έτσι ήταν ο Ηλίας Τριχόπουλος, απτόητος, ανυποχώρητος, βουνοκατεβασμένος, πρωτότυπος! Κατ’αυτάς επισκέφθηκα τα σχολικά διδακτήρια του 2^ου Γυμνασίου και 2^ου Λυκείου Μεσολογγίου. Τα επισκέφθηκα,  τα περιεργάστηκα, θαμπώθηκα. Πρωτόφαντη η προσαρμογή στη δεοντολογία της σύγχρονης εκπαίδευσης. Δεν είναι οι μόνες δημιουργίες του. Είναι πολλοί οι άλλοι, που μπορούν να μιλήσουν για τον Ηλία Τριχόπουλο. Αυτοί θα πρέπει να είναι ταπεινοί για ν’αναγνωρίσουν την αξία του .

Όσοι κατάφεραν ζωντανό να τον αξιολογήσουν  και να τον αποδεχτούν θα τρομάξουν με το θάνατό του. Γιατί μέσα από αυτόν ο Ηλίας Τριχόπουλος θα αποκτήσει τιτανικές διαστάσεις, θα ανυψωθεί πρωτότυπος και μοναδικός.

Ο Γιάννης Βλαχογιάννης δίνει μια αφοριστική κατάθεση: «Κανείς πριν πέσει χάμω σωστό το μέτρο του να δώσει δεν μπορεί»

Η πεσμένη κολώνα ενός Αρχαίου Ναού φαίνεται πιο μεγάλη από τις ορθόστητες αδελφές που επάνω τους στεριώνεται η μεγαλοπρέπεια του Ναού. Ο νοών νοείτο.

Δεδομένο έχομε ότι ο Ηλίας Τριχόπουλος έφυγε. Υπάρχει μια εύχρηστη πατερική ερώτηση «Τι είπωμεν και τι λαλήσωμεν;»

Ευτυχούμε να πιστεύουμε στο Θεό. Εκείνος θα αναδείξει εκείνον, που θα συνεχίσει εκεί που σταμάτησε ο Ηλίας Τριχόπουλος. Ευχόμαστε ο γυιός του Ανδρέας που από κάποιες επαφές μαζί του μας προειδοποίησε ότι έχει δυνατότητα να είναι ο γυιός του πατέρα του σε δημιουργικές, όπως κι εκείνος το αντιλαμβανόταν, πραγματώσεις.

Το σεβασμό μας, την κατανόησή μας στην υπέροχη σύζυγο του και στα παιδιά του

Ηλία να σε αναπαύει ο Θεός στις ουράνιες μονές της Αγάπης Του!

Χρωστάμε να σε θυμόμαστε!

Για το Σεβασμιώτατο Πρόεδρό μας, Το Συμβούλιο και τα μέλη του Συλλόγου

Ο Γεν.Γραμματέας

Κώστας Ν Δημόπουλος